കവിത....,

ഈ താളുകളിൽ കോറിവരക്കുന്ന അക്ഷര കൂട്ടങ്ങളെ കഥ എന്നോ ,കവിത എന്നോ വിളിക്കാവോ എന്നു എനിക്കറിയില്ല....,ഒരുപക്ഷെ ഒരുപാടു സന്തോഷം വരുമ്പോൾ ചാറ്റൽ മഴയിലെ പുല്കൊടിപോലെ പ്രണയത്തിൽ മനസ്സ് നൃത്തം വെയ്ക്കുമ്പോൾ, അല്ലെങ്കിൽ നിലാവിൽ ആകാശത്തിലെ ഒറ്റ നക്ഷത്രത്തെ നോക്കി ഇരുന്നു മനസ്സു വിതുമ്പ്ബോൾ..,
ഒരുപാടു സ്നേഹിച്ചു നഷ്ടപെടുമ്പോൾ.....,വിദൂരതയിൽ ഇല കൊഴിഞ്ഞു തെളിഞ്ഞുവരുന്ന വൃക്ഷത്തെ കാണുമ്പോൾ, കടത്തിന്ന്നകളിൽ വിശന്നു കണ്ണുനീർ വറ്റി ,സ്വതന്ദ്രതിന്റെ അമൃതം നുകരാതെ നായ്ക്കലോടൊപ്പം അന്ധിയുറങ്ങുന്ന കുരുന്നു ബാല്യങ്ങളെ കാണുമ്പോൾ ആ നീറ്റലിൽ , രക്ഷപെടലിനു വേണ്ടിയുള്ള പകര്ത്തി എഴുത്താണ് കവിത...!! അതെ മനസ്സിന്റെ സ്വാർത്ഥത ആണു കവിത !!


അനു......,